Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

ciężko oddychać

См. также в других словарях:

  • ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …   Słownik języka polskiego

  • robić bokami — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: ciężko oddychać z powodu silnego zmęczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umęczony koń chrapał i ciężko robił bokami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zipać — ndk IX, zipaćpię, zipaćpiesz, zipaćał zipnąć dk Va, zipaćnę, zipaćniesz, zipaćnął, zipaćnęła, zipaćnęli, zipaćnąwszy, pot. «oddychać z trudem, ciężko; dyszeć» Nawet nie zipnąwszy, runął na ziemię. ◊ Ledwo a. ledwie zipać «prawie nie oddychać, być …   Słownik języka polskiego

  • dychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dychaćam, dychaća, dychaćają, pot., rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddychać ciężko, z trudem; dyszeć, sapać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko dychać.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}ledwie dychać {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, dyszećszę, dyszećszy, dyszećszał, dyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddychać ciężko, z trudem, głośno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyszeć ciężko. Dyszeć ze zmęczenia, z wysiłku …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dyszeć — ndk VIIb, dyszećszę, dyszećszysz, dyszećszał, dyszećszeli «oddychać głośno, z trudem» Dyszeć z wysiłku, ze zmęczenia. Dyszał ciężko, z trudem chwytając powietrze. ◊ Dyszeć gniewem, nienawiścią, zemstą itp. «być ogarniętym gniewem, nienawiścią,… …   Słownik języka polskiego

  • łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… …   Słownik języka polskiego

  • nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

  • rzęzić — ndk VIa, rzężę, rzęzićzisz, rzęź, rzęzićził «oddychać ciężko, z wysiłkiem, chrapliwie i świszcząco; wydawać chrapliwy głos; chrapać» Miał duszności i rzęził …   Słownik języka polskiego

  • sapać — ndk IX, sapaćpię, sapaćpiesz, sap, sapaćał sapnąć dk Va, sapaćnę, sapaćniesz, sapaćnij, sapaćnął, sapaćnęli, sapaćnąwszy «głęboko, z trudem oddychać przez nos, wydając charakterystyczny odgłos» Ciężko sapać. Sapać ze złości, ze zmęczenia …   Słownik języka polskiego

  • zadyszeć — dk VIIb, zadyszećszę, zadyszećszysz, zadyszećdysz, zadyszećszał, zadyszećszeli «głośno, z trudem odetchnąć kilka razy» Chory zadyszał ciężko. zadyszeć się «zmęczywszy się zacząć gwałtownie, z trudem oddychać; zasapać się» Zadyszeć się ze… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»